ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ!

 Ἡ Σαλαμῖνα, νησὶ τῆς ἱστορικῆς νίκης καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ σθένους, ἔγινε αὐτὲς τὶς μέρες τόπος μιᾶς τραγωδίας ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ περάσει στὰ «ἀστυνομικὰ νέα». Μιὰ 75χρονη γυναῖκα βρέθηκε νεκρὴ μέσα στὸ ἴδιο της τὸ σπίτι, χτυπημένη στὸ κεφάλι ἀπὸ ληστὲς ποὺ μπῆκαν νὰ τὴν κλέψουν. 

Οἱ δράστες δὲν πῆραν ἁπλῶς χρήματα ἢ κοσμήματα. Πῆραν κάτι βαρύτερο, τὴν αἴσθηση ὅτι ἡ ζωὴ στὴν Ἑλλάδα ἀξίζει ἀσφάλεια, ἀξιοπρέπεια, σεβασμό. Ὅταν ἡ γειτονιά μας γίνεται πεδίο φόβου καὶ ἡ ἡλικία μετατρέπεται σὲ ἀδυναμία, τότε ἡ κοινωνία χάνει τὸν προσανατολισμό της. 

Ἡ γυναῖκα αὐτὴ δὲν ἦταν ἁπλῶς ἕνα «θῦμα ἐγκλήματος». Ἦταν μιὰ Ἑλληνίδα μάνα, γιαγιά, γειτόνισσα· ἕνας κρίκος στὴ μακριὰ ἁλυσίδα ἀνθρώπων ποὺ κράτησαν ὄρθια τὴν πατρίδα μας μέσα σὲ δυσκολίες. Κι ὅμως, ἔφυγε μόνη, γιατί κανεὶς δὲν ἦταν ἐκεῖ νὰ τὴν προστατεύσει. 

Φυσικά, ἡ ὑπόθεση αὐτὴ δὲν ἀφορᾶ μόνο τὴν ἐγκληματικότητα. Ἀγγίζει τὸ βαθύτερο ἠθικό μας ὑπόβαθρο. Ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου ὁ σεβασμὸς πρὸς τὴν τρίτη ἡλικία ἐξασθενεῖ, ἡ κοινωνικὴ συνοχὴ διαλύεται, ἡ ἀθρόα εἰσβολὴ λαθρομεταναστῶν ἔχει ἀλλοιώσει τὸν πυρῆνα τοῦ ἔθνους μας κι ὁ ἄνθρωπος κλείνεται πίσω ἀπὸ πόρτες καὶ κάμερες ἀσφαλείας. Ἀλλὰ μιὰ πατρίδα δὲν κρατιέται μὲ κάμερες. 

Ἡ δολοφονία τῆς γυναίκας στὴ Σαλαμῖνα δὲν εἶναι ἁπλῶς μιὰ πράξη βίας. Εἶναι καμπανάκι γιὰ τὴν παρακμή. Πρέπει νὰ μιλήσουμε ἀνοιχτά. Ἡ ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν δὲν εἶναι προνόμιο, εἶναι ὑποχρέωση τοῦ κράτους καὶ δικαίωμα τοῦ λαοῦ. Κανένας ἡλικιωμένος δὲν πρέπει νὰ πεθαίνει μόνος, ἐπειδὴ κάποιοι τὸν θεώρησαν εὔκολο στόχο. Ἡ Δικαιοσύνη, κάποτε, ὀφείλει νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος της καὶ νὰ δείξει πὼς ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ στὴν Ἑλλάδα δὲν κοστολογεῖται, δὲν ἀπαξιώνεται, δὲν ξεχνιέται. 

Ἀλλὰ κι ἐμεῖς, ὡς κοινωνία, ἔχουμε μερίδιο εὐθύνης. Κάθε φορὰ ποὺ ἕνας ἀδύναμος Ἕλληνας μένει ἀπροστάτευτος, ἕνα κομμάτι τῆς πατρίδας πεθαίνει μαζί του. 

Ἡ 75χρονη τῆς Σαλαμίνας δὲν πρέπει νὰ ξεχαστεῖ. Τὸ ὄνομά της μπορεῖ νὰ μὴ γράφτηκε στὰ πρωτοσέλιδα, ἀλλὰ θὰ ἔπρεπε νὰ γραφτεῖ στὶς συνειδήσεις μας. Γιατί κάθε φορὰ ποὺ μιὰ γιαγιὰ δολοφονεῖται στὸ ἴδιο της τὸ σπίτι, ἡ Ἑλλάδα μικραίνει. Καὶ κάθε φορὰ ποὺ ἡ κοινωνία ἀπαιτεῖ δικαιοσύνη καὶ προστασία γιὰ ἐκείνους ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸν ἑαυτό τους, ἡ Ἑλλάδα μεγαλώνει ξανά. 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

https://xrisiavgi.com/2025/11/06/15/168306/