«Πυρ και σταυρός, θηρίων τε συστάσεις, ανατομαί, διαιρέσεις, σκορπισμοί οστέων, συγκοπή μελών, αλεσμοί όλου του σώματος… επ’ εμέ ερχέσθωσαν, μόνον ίνα Ιησού Χριστού επιτύχω»
άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος για τον εαυτό του
H ορθοδοξία δεν αποστρέφεται το σώμα, αλλά το τιμά. Ο άνθρωπος εικονίζει τον Θεό όχι μόνο ως ψυχή, αλλά και ως σώμα. Εικόνα Θεού είναι το συναμφότερον, ψυχή και σώμα. Ο Χριστιανός Ορθόδοξος δεν αποστρέφεται το σώμα του, ούτε θέλει να το αποβάλει ως εχθρικό, αλλά επιθυμεί την εν Χριστώ ανακαίνιση και αφθαρτοποίησή του. Το σώμα δέχεται την άκτιστη θεία χάρη και μετέχει στη θεία ζωή.
Τα ξερά οστά διατηρούν ζωντανή τη βιολογική ταυτότητα του νεκρού, αλλά όχι και η στάχτη.
Ο Χριστιανός πιστεύει στη νίκη και περιμένει την ανάσταση με το «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών».
Περιμένει την ανάσταση που αφορά ολόκληρη τη σωματοψυχική του υπόσταση.
Περιμένει την ανάσταση του καινούργιου ανθρώπου μέσα από το σώμα που φθείρεται, όπως περιμένει και το καινούργιο σιτάρι μέσα από τον σπόρο που σαπίζει στη γη.
Όταν υπάρχει η πίστη ή η προσδοκία αυτή, τότε και η στάση απέναντι στον θάνατο και το νεκρό σώμα γίνεται ανάλογη. Και η στάση αυτή εμπνέει το ήθος που καλλιεργήθηκε επί αιώνες στον τόπο αυτόν, ενώ η καύση εισάγει νέο ήθος.
Στην ιστορία της Εκκλησίας μόνο διώκτες της κατέφυγαν στην αποτέφρωση των σωμάτων των Χριστιανών, για να εξαφανίσουν τη μνήμη τους και να πλήξουν την ελπίδα της αναστάσεώς τους.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ιστορικά οι νεκροί ως επί το πλείστον θάβονταν. Από την αρχαιότητα σε όλους τους πολιτισμούς οι νεκροί περιβάλλονταν με αγάπη και σεβασμό ενώ τους αποδίδονταν εξαιρετικές τιμές.
Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι ο ίδιος ο Χριστός ετάφη !
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου