ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ! ΚΑΛΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟΣ ΤΑΖΕΙ ΑΛΛΑΓΗ ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΕΙ!

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Υπό το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, ουδεμία πλευρά της Εθνικής ζωής δεν έμεινε ανεκμετάλλευτη. Στρατός – Εξωτερική πολιτική – Νεολαία – Οικονομία – Κοινωνική Μεταρρύθμιση. Όλα αυτά συνέβαλλαν στην ανεπανάληπτη και ηρωική, υλική και ηθική προετοιμασία του Έθνους και στην εξύψωση του Εθνικού φρονήματος και της κοινωνικής γαλήνης αφανίζοντας κάθε διχαστική τάση και εξασφαλίζοντας μοναδική Εθνική Ενότητα. Και όταν ήλθε η στιγμή, το Έθνος πάνοπλο, υπερήφανο, φανατισμένο, πανέτοιμο και αυτάρκες σε όλους τους τομείς, ενώθηκε ως μία γροθιά και επιτέλεσε το θαύμα. Το Έπος του 1940 – 41!

Το εθνικό κράτος του Μεταξά, θεωρούσε την ύπαρξή του σαν συνέχεια του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού αλλά και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό και χαρακτηρίστηκε ως προσπάθεια δημιουργίας του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού». Η κοινωνική πολιτική που ακολουθήθηκε, είναι αξιοζήλευτη από τον σημερινό «δημοκρατικός κόσμο». Καθιερώθηκαν το οκτάωρο και η πληρωμή των υπερωριών, η άδεια μετ’ αποδοχών, ο κατώτατος μισθός, η μέρα της Κυριακής ως υποχρεωτική αργία, η εργατική Πρωτομαγιά σαν επίσημη εθνική εορτή και αργία, ιδρύθηκε το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενώ χαρίστηκαν τα αγροτικά δάνεια. Την διετία 1936-1938, ιδρύθηκαν 567 εργοστάσια σε όλη τη χώρα και η ανεργία μειώθηκε στο ελάχιστο, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν με τα πρωτόλεια μέσα της εποχής, οι πρώτες γεωτρήσεις για άντληση πετρελαίου στην Ηλεία. Κάποιοι αδαείς αντιφασίστες επιχειρούν να αποδημήσουν το έργο του Εθνικού Κυβερνήτη επικαλούμενοι παρόμοιες πολιτικές; διακηρύξεις και νομοσχέδια δημοκρατών πολιτικών της εποχής. Οι αφελείς, τυφλωμένοι από τις παρανοήσεις της μεταπολίτευσης, δεν αντιλαμβάνονται ότι σημασία δεν έχει ποιος έταξε την αλλαγή, αλλά ποιος πραγματικά την υλοποίησε!

Ο προϋπολογισμός του Ελληνικού κράτους, παρά τις ογκώδεις δαπάνες για τους εξοπλισμούς του Στρατού και της Κοινωνικής Πρόνοιας, για πρώτη φορά στην Ιστορία του γίνεται πλεονασματικός. Το 1936 η Ελλάδα αρνήθηκε να συνεχίσει να πληρώνει το δάνειο που είχε συνάψει με βελγική τράπεζα . Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διαρκές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η κυβέρνηση Μεταξά υπέβαλε υπόμνημα στο δικαστήριο, επεξηγώντας πως κάθε κυβέρνηση οφείλει να παύσει την αποπληρωμή του χρέους τη στιγμή που τίθενται σε κίνδυνο η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Το Διεθνές Δικαστήριο αποδέχτηκε το σκεπτικό της Ελληνικής κυβέρνησης, δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας ένα νομικό προηγούμενο που χρησιμοποίησαν πολλές χώρες, ανάμεσα σε αυτές και η Αργεντινή, όπου το 2003 επέλεξε έναντι της εξαθλίωσης του λαού που επέβαλλαν τα προγράμματα του ΔΝΤ, να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους.

Ο Εθνικός Κυβερνήτης και μέγας κοινωνικός μεταρρυθμιστής, επιβεβαίωσε με πράξεις τα λόγια του:

«Σε δύο πόδια στηρίζεται η κοινωνία: Στους αγρότες και τους εργάτες. Επάνω σ’ αυτούς τους στύλους, στηρίζεται το οικοδόμημα της αστικής κοινωνίας.»

Κορυφαίο έργο του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υπήρξε η δημιουργία της Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας, της περίφημης Ε.Ο.Ν. που απετέλεσε την αιχμή του δόρατος της εξουσίας της 4ης Αυγούστου. Μέσω της οργανώσεως αυτής δόθηκαν στις νέες και τους νέους υγιή ιδεώδη και Εθνική υπερηφάνεια.

Η αντιδημοκρατική 4η Αυγούστου υπήρξε καθεστώς με σαφή φιλοεργατική και φιλοαγροτική πολιτική. Εν αντιθέσει, η Ελλάδα, της Μεταπολίτευσης, του «συνταγματικού τόξου» και των συνεχιζόμενων και ατελείωτων Μνημονίων αποτελεί ένα υποτελές σε ξένες δυνάμεις κρατίδιο, με αρμοδιότητες αποικίας. Απέναντι σε αυτό ξενόδουλο και αντιλαϊκό καθεστώς οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής προτάσσουμε το πρότυπο του Εθνικού Κράτους του Ιωάννη Μεταξά με την σαφή φιλοεργατική/φιλοαγροτική πολιτική και την πυγμή που αρμόζει στο Ελληνικό μεγαλείο!