ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ! Ὁ Ἃγιος Λεόντιος! Ἀρ. φύλλου: 252 Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2023

 ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ & ΤΥΡΝΑΒΟΥ

Ὁ Ἃγιος Λεόντιος 

Τῆ αὐτῆ ἡμέρα μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν ΛΕΟΝΤΙΟΥ τοῦ ἐν τῆ Ἀχαΐα. 

Λεοντίου τίς τόν βίον μή θαυμάσει; 

Ἐν σαρκί γάρ μετῆλθεν Ἀγγέλων βίον. 

Πτῆ ἑνδεκάτη πόλω ἦτορ ἐν εἰρήνη Λεοντίου

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ὁ Ὃσιος Πατήρ ἡμῶν ἒζη κατά τούς χρόνους τῶν τελευταίων Παλαιολόγων (Κωνσταντῖνος ΙΑ’ 1449-1453) καί τούς μετέπειτα χρόνους, ἦτο δέ ἀπό τήν Πελοπόννησον, ἐκ τῆς πόλεως Μονεμβασίας. Οἱ γονεῖς του ἦσαν πλούσιοι, θεοφιλεῖς καί ἐπίσημοι τῆς πατρίδος των, μάλιστα δέ ὁ πατήρ αὐτοῦ, Ἀνδρέας ὀνόματι, ἦτο ἐξουσιαστής ὃλης τῆς Πελοποννήσου, τῆς ὁποίας τήν ἐξουσίαν εἶχεν ἐμπιστευθῆ εἰς αὐτόν ὁ εὐσεβής Ἀνδρόνικος· ἦτο δέ καί εἰς τήν πατρίδα του λαμπρός καί εἰς τούς βασιλεῖς ἀγαπητός. Ἐκ τούτων λοιπόν εὐγενῶν γονέων γεννηθείς ὁ εὐλογημένος Λέων (τοῦτο ἦτο τό κοσμικόν του ὂνομα) καί τοιαύτας καλάς ἀρχάς ἒχων, ἀνετρέφετο ἀπό τάς πρώτας ἀρχάς τῆς ἡλικίας του μέ εὐγενικά καί χρηστά ἢθη· καί πρῶτον μέν ἐλθών εἰς ἡλικίαν δεκτικήν μαθημάτων, ἐδόθη εἰς τήν μάθησιν καί γνωρίσας τό καλόν τῆς μαθήσεως καί τήν γλυκύτητα αὐτῆς αἰσθανθείς, ἐπεθύμησεν ὂχι ἁπλῶς νά μάθη, ἀλλά νά φθάση εἰς τό ἂκρον καί εἰς τήν τελειότητα τῶν ἐπιστημῶν· ὃθεν εἰς ὀλίγα ἒτη ὂχι μόνον τάς ἐπιστήμας ἒμαθεν, ἀλλά καί πολλάς διαλέκτους, διά τήν ὀξύτητα τοῦ νοός του καί τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς του. Ἒπειτα πέμπεται παρά τοῦ πατρός του εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν, ἀφ ἑνός μέν διά νά συναναστραφῆ μέ τούς ἐκεῖ φιλοσόφους, πρός περισσοτέραν του ἂσκησιν καί ἐκπαίδευσιν, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ διά νά συνειθίση τάς βασιλικάς ὑποθέσεις καί νά λάβη τήν ἀπαιτούμενην προκοπήν εἰς αὐτάς, διατρίβων μέσα εἰς τά βασίλεια· ὃ καί ἐγένετο.

Ἀφοῦ ὁ πατήρ του ἀπέθανεν εἰς τήν πατρίδα του, τήν Μονεμβασίαν, καί ὁ τοσοῦτον μέγας φιλόσοφος καί θαυμαστός εἰς ὃλους καί παρά τῶν βασιλέων τιμώμενος, ἒρχεται καί ὑποτάσσεται χριστομιμήτως μέ ὃλην τήν ταπείνωσιν εἰς τήν μητέρα του Θεοδώραν· ἒπειτα ἐλθοῦσα ἐκείνη νά ἀποσπασθῆ ἀπό τόν κόσμον καί νά ἐξέλθη ἀπό τῶν βιοτικῶν πραγμάτων τήν μέριμναν, διά νά ὑπάγη εἰς Μοναστήριον, νά διέλθη θεαρέστως τό ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς της, παρεκίνησε τόν υἱόν της νά νυμφευθῆ καί νά ἀναλάβη ἐκεῖνος τήν φροντίδα τῶν πραγμάτων των καί νά μένη κληρονόμος τοῦ πατρικοῦ πλούτου· ὃθεν, ἂν καί δέν ἦτο φιλόκοσμος, ὡς φιλόσοφος καί φρόνιμος καί ἐνάρετος ὃπου ἦτο, ὃμως πείθεται εἰς τήν μητέρα ὡς υἱός, διά τά δικαιολογήματα, ἃτινα ἐκείνη τοῦ παρέστησε. Καί οὓτως αὐτός μέν ἒμεινε κληρονόμος καί κύριος τῶν πατρικῶν καί μητρικῶν πραγμάτων, ἡ δέ μήτηρ, ἀπελθοῦσα εἰς Μοναστήριον κατά τόν πόθον της, ἒζησε καλῶς καί θεαρέστως τόσον, ὣστε ἠξιώθη νά προγνωρίση θεόθεν καί τό τέλος τῆς ζωῆς της καί τήν πρός Θεόν ἐκδημίαν της, διά τήν πρός Αὐτόν εὐαρέστησιν. Ὁ δέ υἱός αὐτῆς Λέων ἒμεινεν εἰς τόν κόσμον ὑπανδρευμένος, καθώς εἲπομεν ἀνωτέρω, πλήν ὂχι μέ κοσμικά ἀλλά μέ οὐράνια φρονήματα, θεαρέστως πολιτευόμενος καί φυλάττων ὃσον ἦτο δυνατόν τάς θείας ἐντολάς ὡς ζηλωτής τῆς εὐσεβείας θερμότατος. Κατέφλεγεν ὃμως τήν καρδίαν τοῦ Ὁσίου ὁ θεῖος πόθος καί δέν ηὐχαριστεῖτο εἰς τήν κατάστασιν εἰς τήν ὁποίαν εὑρίσκετο, ἀλλ᾿ ἠθέλησε νά δοθῆ ὃλος εἰς τόν Θεόν καί εἰς τήν Ἐκείνου λατρείαν. Ὃθεν ἂν καί πάντοτε εἶχε κατά νοῦν τό εὐαγγελικόν ἐκεῖνο «ὃ οὖν ὁ Θεός συνέζευξεν, ἂνθρωπος μή χωριζέτω» (Ματθ. ιθ’ 9), πλήν ὃμως τόν ἐβίαζε καί ἢναπτε καθ᾿ ὑπερβολήν τόν πόθον του ἡ ἂλλη ἐκείνη ἐξαγγελία τοῦ Χριστοῦ, ἡ λέγουσα· «καί πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφούς ἢ ἀδελφάς ἢ πατέζωήν αἰώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ιθ’ 29). Ταῦτα πολλάκις καί καλῶς μελετήσας, ἀφοῦ ἀπέκτησε τρία τέκνα, καταπείθει τήν σύζυγόν του καί ἒμεινεν ἐκείνη εἰς τόν οἶκόν του καί εἰς ὃλα τά ὑπάρχοντά του μέ τά τέκνα του καί αὐτός ἐπῆγε νά πληρώση τόν πόθον, τόν ὁποῖον εἶχε παιδιόθεν πρός τόν Χριστόν· εὑρών δέ ἱερόν τινα ἂνδρα, Μενίδην ἐπονομαζόμενον, Ἀσκητήν ἀκριβέστατον καί τῆς μοναδικῆς πολιτείας διδάσκαλον ἂριστον, ὑποτάσσεται εἰς αὐτόν καί συναριθμεῖται μέ ἂλλους ὑποτακτικούς του ὁ μακάριος· λαβών δέ τό Ἀγγελικόν Σχῆμα, ἀπό Λέων μετωνομάσθη Λεόντιος καί τόσον προθύμως ἢρχισε τούς ἀσκητικούς ἀγῶνας καί τόσον πολύ ἠγωνίζετο, ὣστε εἰς ὀλίγον διάστημα καιροῦ ὑπερέβη εἰς τάς ἀρετάς ὃλους τούς ἂλλους παραδέλφους καί συναγωνιστάς του καί παρά πάντων ἐθαυμάζετο.

Πλήν ὁ πόθος τόν ὁποῖον εἶχε διά νά ἲδη καί να μιμηθῆ καί ἂλλων ἐναρέτων ἒργα καί κατορθώματα δέν τόν ἂφησε νά μένη ἓως τέλους εἰς τήν συνοδείαν ἐκείνην, ἀλλ᾿ ἀναχωρήσας ἐκεῖθεν ἐπῆγεν εἰς τό Ἃγιον Ὂρος τοῦ Ἂθωνος καί εὑρών ἐκεῖ κατά τόν πόθον του ἐναρέτους Μοναχούς, συνηγωνίζετο μετ᾿ αὐτῶν καί πολλούς ἱδρῶτας ἒχυνεν εἰς τούς ὑπέρ τῆς ἀρετῆς κόπους καί ἀγῶνας· πλήν καίτοι εἶχεν αὐτός ἑαυτόν κατώτερον πάντων καί εἰς πάντας ὑπετάσσετο καί εἰς ὃλους ἐδείκνυεν ἂκραν ταπείνωσιν, μ᾿ ὃλον τοῦτο ὃλοι τόν εἶχον καί τόν ἐθεώρουν ἀνώτερόν των καί ὃλοι μεγάλην τιμήν τοῦ ἀπέδιδον. Ὃθεν καί ἐκ τῆς αἰτίας ταύτης, ἢτοι διά τήν ἐξ ἀνθρώπων τιμήν, ἀνεχώρησε πάλιν ἐκεῖθεν καί ἦλθεν εἰς τούς ἐρήμους τότε τόπους τῆς Πελοποννήσου καί ἦτο ἐκεῖ μόνος μόνω τῶ Θεῶ προσευχόμενος· δέν ἒλειπεν ὃμως οὒτε ἒπαυεν ἀπό τοῦ νά παρακαλῆ τόν Θεόν νά τοῦ δείξη τόπον, εἰς τόν ὁποῖον νά ὑπάγη νά ἀγωνισθῆ καί νά εὐαρεστήση αὐτόν· διό καί τοῦ ἀπεκαλύφθη θεόθεν νά ὑπάγη εἰς τά βόρεια μέρη, εἰς τό ἂνωθεν τοῦ Αἰγίου ὂρος τό λεγόμενον Κλωκός.

Διελθών λοιπόν εἰς τόν τόπον ἐκεῖνον τόν περισσότερον καιρόν τῆς ζωῆς του, πηγνύμενος ἀπό τό ψῦχος καί τόν παγετόν τοῦ χειμῶνος, φλεγόμενος ἀπό τήν φλόγα καί τόν καύσωνα τοῦ θέρους καί μέ πᾶσαν ἂλλην κακοπάθειαν ταλαιπωρούμενος, κατεσίγησε καί παντελῶς ἠφάνισε τάς ἐναντίας δυνάμεις τῶν δαιμόνων μέ τήν θείαν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ, φθάσας εἰς τελείαν ἀπάθειαν ὁ ἀοίδιμος. Ἀνεβίβασε δέ καί τόν νοῦν αὐτοῦ εἰς ὓψος ἒνθεον, δηλαδή εἰς θεωρίας ὑψηλάς καί τήν ἐνέργειαν τῶν θαυμάτων ἐπλούτησε, χωλούς καί κυλλούς καί πᾶσαν ἀσθένειαν θεραπεύων. Ὃθεν καί οἱ βασιλόπαιδες Θωμᾶς καί Δημήτριος, οἱ αὐτάδελφοι Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου τοῦ τελευταίου βασιλέως τῶν Χριστιανῶν, δεσπόται ὂντες τῆς Πελοποννήσου, ὑπερθαυμάζοντες τήν ἀρετήν αὐτοῦ καί εὐλαβούμενοι αὐτόν ὡς ἂνθρωπον τοῦ Θεοῦ καί Ἃγιον, ἒκτισαν εἰς αὐτόν τόν τόπον εἰς τόν ὁποῖον ἠσκήτευσεν ὁ Ὃσιος Ναόν ἱερόν τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ καί ἂλλα πολλά καί μεγάλα οἰκοδομήματα ἐκ θεμελίων οἰκοδομήσαντες, κατέστησαν Μοναστήριον, τό ὁποῖον μέχρι καί σήμερον εὑρίσκεται. Πρός ἁγιασμόν δέ τῶν ἐκεῖσε ἀσκουμένων Μοναχῶν, ἀφιέρωσαν μέρη τινά ἐκ τῶν Τιμίων Ὀργάνων τοῦ Πάθους τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἣτοι μέρος τοῦ Ἀκανθίνου Στεφάνου τοῦ Χριστοῦ, μέρος τοῦ Τιμίου Ξύλου τοῦ Ζωηφόρου Σταυροῦ καί μέρος τοῦ Σπόγγου, δι᾿ οὗ ἐποτίσθη ὂξος ὁ Χριστός, ὡς καί μέρος ἀπό τήν κοκκίνην Χλαμύδα, τήν ὁποίαν ἐνέδυσαν αὐτόν πρός χλεύην καί ἐμπαιγμόν· πρός τούτοις ἀφιέρωσαν καί πλόκαμον τινά ἀπό τρίχας τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τήν χεῖρα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀρέθα καί τήν ἁγίαν Κάραν τοῦ Ὁμολογητοῦ Στεφάνου τοῦ Νέου, τά ὁποῖα φέροντες ἀπέθεντο ἐπάνω εἰς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν.

Ὁ δέ Λεόντιος, ἀφοῦ ἒγινεν αἲτιος σωτηρίας εἰς πολλούς μέ τήν σοφίαν τῶν θείων λόγων του καί μέ τήν συνεργείαν τῆς θείας Χάριτος καί τούς διήγειρε πρός ζῆλον καί μίμησιν τῆς ἀσκητικῆς πολιτείας καί ἁγίας ζωῆς του, προεγνώρισε τό τέλος του, διότι εἶδε φωτοειδεῖς Ἁγίους Ἀγγέλους, προσκαλοῦντας αὐτόν ἀπό τήν γῆν εἰς τόν οὐρανόν καί τότε τό πνεῦμα αὐτοῦ ἐν εἰρήνη παρέθετο εἰς χεῖρας Θεοῦ, ζήσας ἑβδομήκοντα καί πέντε ἒτη. Τό δέ τίμιον αὐτοῦ καί ἃγιον Λείψανον κατετέθη ἐντός τοῦ ἰδίου σπηλαίου, εἰς τό ὁποῖον ζῶν ἠγωνίζετο καί βρύει ἰάματα εἰς τούς μετά Πίστεως προστρέχοντας πρός αὐτόν. Μετά καιρόν δέ ὁ μαθητής αὐτοῦ καί μιμητής κατά πάντα, ὁ πρόεδρος Παλαιῶν Πατρῶν Ἰωακείμ, ἠθέλησε νά ποιήση ἀνακομιδήν τοῦ ἁγίου Λειψάνου, ὃταν ὃμως ἐπεχείρησαν τοῦτο ἒγινε σεισμός καί ἐσχίσθη τό σπήλαιον, ὃθεν φοβηθέντες δέν ἐπλησίασαν παντελῶς, ἀλλ᾿ ἒμεινε καί μένει ἐκεῖ τό ἃγιον Λείψανον, ἓως τῆς σήμερον, κρίμασι οἷς εἶδε μόνος ὁ Κύριος. Οὗ τῶ ἀπείρω ἐλέει ρυσθείημεν καί ἡμεῖς τῶν αἰωνίων κολάσεων, διά πρεσβειῶν τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Λεοντίου καί ἀξιωθείημεν τῆς οὐρανίου Βασιλείας. Ἀμήν.

Ταῖς τοῦ σοῦ Ἁγίου πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.  

«ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ» 

Θρησκευτικόν Περιοδικόν Ὀρθοδόξου Οἰκοδομῆς. 

Ἐκδότης: + Ὁ Λαρίσης & Τυρνάβου Ἀμφιλόχιος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. 

Εὐλογίας χάριν. 

Συντάσσεται ὑπό ἐπιτροπῆς.