ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ Ἀρ. φύλλου: 257 Πέμπτη 8 Μαρτίου 2024

  ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ & ΤΥΡΝΑΒΟΥ 

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ\

 Εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἀμφιλοχίου 

Ἀρ. φύλλου: 257

 Πέμπτη 8 Μαρτίου 2024 

Ὁ Ἃγιος Θεοφύλακτος 

Τῆ Η’ (8 η) τοῦ αὐτοῦ μηνός μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΥ Ἐπισκόπου Νικομηδείας. 

Καί σαρκός ἐξόριστος, ὡς καί πατρίδος, 

Θεῖος Θεοφύλακτος, οὗ Θεός φύλαξ. 

Ἢλυθεν ὀγδοάτη Θεοφύλακτος Θεοῦ ἂγχι. 

 ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατήρ ἡμῶν κατήγετο ἐκ τῆς Ἀνατολῆς, ἀκμάζων κατά τά ἒτη τῆς βασιλείας τῶν Ἰσαύρων, Κωνσταντίνου Ε’ τοῦ Κοπρωνύμου (741-775) καί τῶν διαδόχων αὐτοῦ· πορευθείς δέ εἰς Κωνσταντινούπολιν (περί τό ἒτος 780), ἐσχετίσθη μετά τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου (784-806), ὃταν ἀκόμη ἐκεῖνος ἦτο πρωτασηκρήτης, δηλαδή πρῶτος μεταξύ τῶν ὑπηρετούντων εἰς τάς βασιλικάς σάκρας, ὃπως ὠνόμαζον οἱ Βυζαντινοί τά βασιλικά γραφεῖα καί οἱ ὁποῖοι ὠνομάζοντο ἀσηκρῆται καί ὑπ᾿ αὐτοῦ καλῶς ἐξεπαιδεύθη εἰς τά θεῖα. Ὃταν δέ, θεία ψήφω, ἀνῆλθεν ὁ ἱερός Ταράσιος εἰς τόν θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐν ἒτει ψπδ’ (784), ἀφ᾿ οὗ παρητήθη οἰκειοθελῶς τοῦ θρόνου ὁ πρό αὐτοῦ Παῦλος ὁ Κύπριος (780-784), ὁ ὁποῖος ἐπειδή ἒλαβε τήν Ἀρχιερωσύνην παρά τῶν εἰκονομάχων ὠνόμαζε μόνος τόν ἑαυτόν του ἀνάξιον, τότε καί ὁ ἱερώτατος Μιχαήλ ὁ μετέπειτα Ἐπίσκοπος Συνάδων καί ὁ ἱερός Θεοφύλακτος οὗτος ἒγιναν Μοναχοί καί ἐστάλησαν ὑπό τοῦ θείου Ταρασίου (περί τό ἒτος 785) εἰς τό ὑπό τούτου οἰκοδομηθέν Μοναστήριον, τό εὑρισκόμενον εἰς τήν εἲσοδον τοῦ Εὐξείνου Πόντου. Καιρόν δέ τινα, κατά τόν ὁποῖον τά κυνικά καύματα ἦσαν εἰς ἐπίτασιν λόγω τοῦ θέρους καί ἐδίψων ὑπερβολικῶς, τότε, οἱ μακάριοι, ἳνα ἀσκηθῶσιν εἰς τήν δίψαν καί τήν ἐγκράτειαν, ἢνοιξαν τόν χάλκινον σωλῆνα τοῦ κρουνοῦ καί ἀφῆκαν νά χύνεται τό ὓδωρ, χωρίς αὐτοί νά πίωσι καθόλου. Τοιαύτην ἀρετήν καί ἂσκησιν μετήρχοντο οἱ τρισόλβιοι οὗτοι Πατέρες, διό καί μεγάλων ἠξιώθησαν παρά Θεοῦ δωρημάτων. Ἐπειδή λοιπόν ἡ ἀρετή τῶν δύο τούτων Ἁγίων Πατέρων ἐμεγαλύνθη καί ἢστραψεν ὡς ἀστήρ φαεινότατος, τούτου ἓνεκα ἐκρίθησαν ὑπό τοῦ μεγάλου Ταρασίου ἂξιοι Ἀρχιερωσύνης· καί εὐθύς ὁ μέν Μιχαήλ προεχειρίσθη Ἐπίσκοπος εἰς τά Σύναδα, πόλιν ἒνδοξον τῆς μεγάλης Φρυγίας, περίφημον διά τά θαυμαστά μάρμαρά της, Ἐπισκόπους εἲκοσιν ἒχουσα, τώρα δέ κρημνισμένην οὖσαν, ὁ δέ ἱερός Θεοφύλακτος ἐχειροτονήθη (περί τό ἒτος 800) Ἐπίσκοπος εἰς τήν Νικομήδειαν. Ὃσα δέ ἒπραξεν ἐκεῖ κατορθώματα ὁ μακάριος Θεοφύλακτος, αὐτά ταῦτα τά πράγματα μαρτυροῦν, διότι ἒκτισεν Ἐκκλησίας καί νοσοκομεῖα, ἐπροστάτευε τά ὀρφανά καί τάς χήρας, ἠλέει δέ μετά τοσαύτης ἀγαθότητος, ὣστε ἐγέμιζεν φιάλη μέ ζεστόν ὓδωρ καί μέ αὐτό ἒπλυνε καί ἐκαθάριζεν ἰδίαις χερσίν ὁ συμπαθέστατος τούς τυφλούς καί χωλούς καί τούς ἂλλους ἀσθενεῖς, τούς ἒχοντας τά μέλη των βεβλαμμένα. Ἀφ᾿ οὗ δέ ὁ μέγας Ταράσιος, πατριαρχεύσας ἐπί ἒτη εἲκοσι δύο, ἀπῆλθε πρός Κύριον καί ἀφ᾿ οὗ ἒγινε Πατριάρχης ὁ πάνσοφος Νικηφόρος (806-815), τότε ἠκολούθησε μεγάλη ταραχή καί συμφορά εἰς τήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, διότι κατά τήν ἐποχήν ἐκείνην ἐβασίλευσε Λέων Ε’ ὁ Ἀρμένιος ἐν ἒτει ωιγ’ (813), ὃστις ἐφρύαξε κατά τῶν Ἁγίων Εἰκόνων. Ὃθεν ὁ Ἃγιος Νικηφόρος ἒστειλε καί ἒφερε τούς ἐκλεκτούς καί ἐλλογίμους Ἀρχιερεῖς, τόν Κυζίκου Αἰμιλιανόν, τόν Σάρδεων Εὐθύμιον, τόν Θεσσαλονίκης Ἰωσήφ, τόν Ἀμορίου Εὐδόξιον, τόν Συνάδων Μιχαήλ, τόν μακάριον τοῦτον Θεοφύλακτον καί ἂλλους πολλούς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί Ἡγουμένους καί Μοναχούς. Συμπαραλαβών δέ ὃλους τούτους μετέβη εἰς τόν δυσσεβῆ καί ἀποστάτην βασιλέα. Κατά τήν γενομένην τότε ἐνώπιον τοῦ βασιλέως συζήτησιν προέτειναν οἱ Ἃγιοι ἐκεῖνοι Πατέρες παλλάς μαρτυρίας ἐκ τῶν Θείων Γραφῶν, αἱ ὁποῖαι ὑποστηρίζουσιν ὃτι πρέπει νά προσκυνῶνται αἱ ἃγιαι Εἰκόνες, ὃμως δέν ἠδυνήθησαν νά καταπείσωσι τόν ἂφρονα βασιλέα, ὃστις ἒμεινεν ἀδιόρθωτος. Τότε ὁ μακάριος οὗτος Θεοφύλακτος εἶπε πρός τόν βασιλέα· «Γνωρίζω ὃτι καταφρονεῖς τήν μακροθυμίαν καί τήν ὑπομονήν τοῦ Θεοῦ· γίνωσκε ὃμως, ὃτι θά ἐπέλθη αἲφνης κατά σοῦ μέγας ὂλεθρος καί ἀφανισμός καί ἡ καταστροφή σου θέλει γίνει ὡς ἀνεμοστρόβιλος, ὣστε νά μή εὑρεθῆ κανείς, ὃστις θά δυνηθῆ νά σέ σώση ἐκ τοῦ κινδύνου». Τούς λόγους τούτους ἀκούσας ὁ θηριώνυμος βασιλεύς, ὠργίσθη σφόδρα καί εὐθύς ἐπρόσταξε νά ἐξορισθῶσιν ὃλοι οἱ ἀνωτέρω Ἀρχιερεῖς. Ὃθεν, ὁ μέν Ἃγιος Νικηφόρος ἐξωρίσθη εἰς τήν νῆσον Θάσον, ὁ ἀοίδιμος Συνάδων Μιχαήλ εἰς Εὐδοκιάδα, πόλιν τῆς Καππαδοκίας, ἂλλοι Ἀρχιερεῖς ἀλλαχοῦ, ὁ δέ μακάριος Θεοφύλακτος ἐξωρίσθη εἰς Στρόβιλον, τό ὁποῖον ἦτο φρούριον παραθαλάσσιον, εἰς τό θέμα τῶν Κιβυρραιωτῶν. Ἐκεῖ λοιπόν διελθών, ὁ ἀοίδιμος, ἒτη τριάκοντα καί ὑπομείνας γενναίως τήν κακοπάθειαν τῆς ἐξορίας, ἀπῆλθε πρός ὃν ἐπόθησε Κύριον (περί τό ἒτος 840). Ἀφ᾿ οὗ δέ ἐφονεύθη ὁ Λέων Ε’ὁ Ἀρμένιος κατά τήν νύκτα τῶν Χριστουγέννων, ψάλλων τόν εἱρμόν «Τῶ Παντάνακτος ἐξεφαύλισαν πόθω» καί ἀφ᾿ οὗ ἡ Ὀρθοδοξία ἒλαμψεν ἐπί Μιχαήλ Γ’ (842-867) καί Θεοδώρας τῆς εὐσεβεστάτης βασιλίδος, τότε ὁ Ἁγιώτατος Πατριάρχης Μεθόδιος (842-846) ἒφερεν ἐκ τῆς ἐξορίας τό τίμιον Λείψανον τοῦ μακαρίου τούτου Θεοφυλάκτου καί ἀπέθετο αὐτό εἰς τήν Νικομήδειαν, εἰς τόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, τόν ὁποῖον, ἒτι ζῶν, εἶχεν ὁ ἲδιος ὁ Ἃγιος ἀνεγείρει.

Τῆ αὐτῆ ἡμέρα μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν ΠΑΥΛΟΥ 

Ἐπισκόπου Πλουσιάδος τοῦ Ὁμολογητοῦ. 

Σάλπιγξ σιωπᾶ Παῦλος ὁ Πλουσιάδος,

 Σάλπιγγος ἠχήν τήν τελευταίαν μένων.

ΠΑΥΛΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατήρ ἡμῶν οὗτος ἒζησε κατά τούς χρόνους τῶν εἰκονομάχων. Ἐπειδή δέ ἒβλεπεν αὐτούς νά φέρωνται μέ μεγάλην μανίαν κατά τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, νά ἀνατρέπωσι πᾶσαν ἀκρίβειαν νόμων, νά ἀφανίζωσι τάς μορφάς τῶν ἁγίων Εἰκόνων καί ἑπομένως νά ἀνατρέπωσι τήν εὐπρέπειαν καί τόν στολισμόν τῶν ἱερῶν Ναῶν, κατετόξευσεν αὐτούς διά τῶν λόγων του, ὡς διά βελῶν ὁ ἀοίδιμος. Ὃθεν ὑπέμεινε παρ᾿ αὐτῶν ἐξορίας, διωγμούς καί πολλάς ἂλλας κακουχίας διά τήν τιμήν καί προσκύνησιν τῆς τοῦ Χριστοῦ ἁγίας Εἰκόνος. Ἀνδρείως λοιπόν καί γενναίως ἀγωνισάμενος ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, παρέθετο τήν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ. 

Ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος ΕΡΜΗΣ ἐν εἰρήνη τελειοῦται. 

Ἑρμῆ θανόντι τῶ μαθητῆ Κυρίου, 

 Ἑρμῶον ἒμπνουν ἐκ λόγων διαγλύφω.

***** 

Ὁ Ἃγιος Μάρτυς ΔΙΩΝ μαχαίρα τελειοῦται.

 Κἂν δεξιά σφάττει σε δεινή τοῦ πλάνου, 

 Ἡ δεξιά στέφει σε τοῦ Πλάστου, Δίων. 

***** 

Ὁ Ὃσιος ΔΟΜΕΤΙΟΣ ἐν εἰρήνη τελειοῦται. 

Ὁ Δομέτιος τῆς τελευτῆς τό χρέος, 

Δι᾿ ἐκβιβαστῶν ἐξέτισεν Ἀγγέλων

«ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ»

 Θρησκευτικόν Περιοδικόν Ὀρθοδόξου Οἰκοδομῆς. 

Ἐκδότης: + Ὁ Λαρίσης & Τυρνάβου Ἀμφιλόχιος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

 Εὐλογίας χάριν.

 Συντάσσεται ὑπό ἐπιτροπῆς