Ο Άγιος Γεώργιος Ο Προστάτης του Στρατού

 Ο Άγιος Γεώργιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους Αγίους της χριστιανικής θρησκείας, όχι μόνο της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας, αλλά και όλων των υπολοίπων δογμάτων και τυπικών του Χριστιανισμού. Ο Άγιος Γεώργιος αποτελεί επίσης ένα από τα λιγοστά πρόσωπα που σχετίζονται με τον Χριστιανισμό το οποίο χαίρει εκτιμήσεως και ιδιαίτερου σεβασμού ακόμα και από τον μουσουλμανικό κόσμο. Η φήμη του Αγίου Γεωργίου έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική, τον αραβικό κόσμο της Μέσης Ανατολής και σε ένα μεγάλο τμήμα της Ασίας, μέχρι τις παρυφές των μη βιβλικών θρησκειών της ανθρωπότητας (Ινδουισμός, Κομφουκιανισμός, Ταοϊσμός κλπ). 

Η Ιστορική Τεκμηρίωση 

Γύρω από τον Άγιο Γεώργιο έχουν πλαστεί μύθοι, θρύλοι και παραδόσεις που διατηρούνται στα έθιμα και τα φολκλορικά χαρακτηριστικά πολλών λαών, κυρίως της λεκάνης της Μεσογείου, που βρέθηκαν για αρκετά χρόνια στην κυριαρχία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η διάδοση αυτών των παραδόσεων και η επανάληψή τους ήταν τόσο ισχυρές, που εύλογα δημιουργήθηκε το ερώτημα για την ιστορική υπόσταση της μορφής του Αγίου. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκαν πολλοί μελετητές, ήδη από τον πρώιμο μεσαίωνα. Επειδή τα γεγονότα που αφορούν στον Άγιο Γεώργιο διαδραματίστηκαν κατά την όψιμη αρχαιότητα (τέλη 3ου – αρχές 4ου αιώνα μ.Χ.), υπάρχουν δύο κύριες διαφορετικές εκδοχές για τη ζωή, την πίστη και το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου: Μια ελληνική και μια λατινική (δυτική). Από τις δύο αυτές εκδοχές, πιθανότατα ορθότερη είναι η ελληνική, η οποία θεωρείται ότι προσεγγίζει πολύ περισσότερο την ιστορική αλήθεια.  Η Ελληνική Εκδοχή Η ελληνική εκδοχή της ιστορίας βασίζεται σε ένα κείμενο του 5ου αιώνα μ. Χ. το οποίο έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες (ακόμα και στα συριακά) ενώ σημαντικά αποσπάσματα της πρωτότυπης αγγλικής του μετάφρασης, σώζονται ακόμα στη Βρετανική Βιβλιοθήκη. Γεννημένος γύρω στο 280 μ. Χ. στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας από Έλληνες και ευσεβείς χριστιανούς γονείς, έχασε τον πατέρα του όταν ήταν σε ηλικία 10 περίπου ετών (ή λίγο μεγαλύτερος) ο οποίος μαρτύρησε για την πίστη του στο Χριστό. Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Καππαδοκία, η καταγωγή της οικογενείας του φέρεται να είναι η Λύδδα της Παλαιστίνης (η αρχαία Διόσπολη). Μετά την απώλεια του πατρός του, ο Γεώργιος με την μητέρα του επέστρεψαν στη Λύδδα όπου ανατράφηκε και γαλουχήθηκε με χριστιανικές αρχές και ευσέβεια. Σε ηλικία 18 – 20 ετών μεταβαίνει στη Νικομήδεια την οποία ο Διοκλητιανός είχε επιλέξει ως πρωτεύουσα της ανατολικής αυτοκρατορίας κατά το σύστημα της τετραρχίας. Εκεί στρατεύεται στον ρωμαϊκό αυτοκρατορικό στρατό. Η γενναιότητα, η πειθαρχία και το στρατιωτικό πνεύμα που επιδεικνύει, αναγκάζουν τους προϊσταμένους του να τον προάγουν γρήγορα στα ανώτερα αξιώματα. Σε ηλικία 20 ετών είναι ο νεότερος χιλίαρχος του ρωμαϊκού στρατού. Κατά την εποχή της εξουσίας του Διοκλητιανού, εκδηλώθηκε μεγάλος διωγμός εναντίον των χριστιανών, ο οποίος, όπως ιστορικά επιβεβαιώνεται, είχε ως κύριο στόχο τους χριστιανούς εντός του ρωμαϊκού στρατού. Ο Γεώργιος ομολογεί την πίστη του μπροστά σε όλους τους στρατηγούς και τον ίδιο τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό, όταν ο τελευταίος αποφασίζει τον ανηλεή διωγμό και την εξόντωση των χριστιανών της αυτοκρατορίας. Η ομολογία αυτή εξοργίζει τον αυτοκράτορα, ο οποίος διατάσσει μια σειρά από φρικτά βασανιστήρια για τον χιλίαρχό του. Ο Γεώργιος, με τη θεία Χάρη παραμένει αλώβητος κάθε φορά, γεγονός που εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους βασανιστές του. Την τελευταία νύχτα της ζωής του, ο ίδιος ο Χριστός παρουσιάζεται στον ύπνο του αποκαλύπτοντάς του ότι κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου και θα ανταμειφθεί με την αιώνια ζωή. Την επομένη, ο Γεώργιος προσέρχεται στο χώρο της εκτελέσεώς του περιχαρής και υπέρλαμπρος γνωρίζοντας ότι τον περιμένει ο Χριστός στην επουράνια βασιλεία του. Το μαρτύριο του Αγίου επισφραγίστηκε στις 23 Απριλίου του 303 μ. Χ. Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του, παρέλαβε το Άγιο λείψανο του μαζί με αυτό της μητέρας του Αγίας Πολυχρονίας και το μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Τα θαύματά του πολλά και μεγάλα, στα οποία οφείλονται και οι χαρακτηρισμοί που του αποδίδονται ως «των αιχμαλώτων ελευθερωτής, των πτωχών υπερασπιστής, των ασθενούντων ιατρός, των (Ορθοδόξων) υπέρμαχος.

ΠΗΓΗ : ARMY.GR