Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Οἱ προσκυνημένοι τότε καὶ σήμερα καὶ τὸ "Μνημόνιο" τοῦ 1825!

 Μέχρι τὶς ἀρχὲς τοῦ ἔτους 1824 ἡ Δόξα στεφάνωνε τὰ ὅπλα τῶν Ἑλλήνων. Χρυσὲς σελίδες τῆς Ἱστορίας μας γράφτηκαν, Βαλτέτσι, Τριπολιτσά, Χάνι της Γραβιάς, Ἀλαμάνα. Ὅμως, οἱ "σύμμαχοί" μας μὲ τὰ περίφημα δάνεια τοῦ ἀγῶνα ἀπὸ τὸ κακόφημο "City" τοῦ Λονδίνου, δάνεια ληστρικά, ποὺ ἔσπειραν τὴν διχόνοια ποὺ ἔφερε ἕναν τρομερὸ ἐμφύλιο πόλεμο, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν σειρά του ἔφερε τὸν Ἰμπραὴμ καὶ τὰ Αἰγυπτιακὰ στρατεύματα στὴν Ἑλλάδα. 

Ὅταν πάτησε τὸ πόδι του ὁ Ἰμπραὴμ στὴν χώρα μας, πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ τὸν προσκύνησαν καὶ πήρανε συγχωροχάρτι. Τὸν Κολοκοτρώνη τὸν ἔκλεισαν φυλακὴ καὶ ἀναγκάστηκαν νὰ τὸν ἐλευθερώσουν γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὸν Ἰμπραήμ, ποὺ στὰ 1825 βαδίζοντας ἀπὸ τὰ Καλάβρυτα πρὸς τὴν Τριπολιτσὰ συνάντησε στὸ διάβα του κρεμασμένο ἕναν ἀπὸ τοὺς προσκυνημένους, ποὺ ἐπάνω τοῦ ὑπῆρχε ἡ ἐπιγραφή: 

«Τέτοιον καταφρονημένον θάνατον θὰ ἔχουν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας ὅσοι ἐπροσκύνησαν εἰς τὸν Ἰμπραχίμην καὶ δὲν μετανοήσουν νὰ κινηθοῦν κατ’ αὐτοῦ ... Ἀκόμη καὶ ὅσοι ἐλεύθεροι Ἕλληνες ἱερεῖς τε καὶ λαϊκοὶ δὲν πιάσουν τὰ ὅπλα εἰς τοιαύτην κρίσιμον περίστασιν. Ὁ παρὼν Γιάννης ἀπὸ Μπούμπουκα ἦτο σταλμένος ἀπὸ τὸν Ἰμπραχίμην τσιασίτης (κατάσκοπος) καὶ ἐπιάσθη καὶ λαμβάνει τὸν θάνατον δι’ ἀγχόνης». Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ (Φωτάκου, Β’, 435). 

Μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα κράτησε ζωντανὴ τὴν φλόγα τῆς Ἐπαναστάσεως τὸ Ἔθνος, μὲ τὸ "Φωτιὰ καὶ Τσεκούρι στοὺς προσκυνημένους". Ὁ Ἰμπραήμ, ὅμως, εὑρίσκετο πρὸ τῶν πυλῶν τοῦ Ναυπλίου καὶ τότε οἱ μεγάλοι μας "σύμμαχοι" ζήτησαν νὰ ὑπογράψει τὸ Ἔθνος μας μιὰ δήλωση ὑποταγῆς, ἡ ὁποία ὑπεγράφη στὶς 24 Ἰουλίου τοῦ 1825 καὶ ἀνάμεσα στὰ ἄλλα ἔλεγε καὶ τὰ παρακάτω χαρακτηριστικά: 

«Ἡ Ἑλλὰς διὰ τῆς παρούσης δημοσίου πράξεως προσδιορίζει, θεσπίζει καὶ βούλεται τὸν ἑπόμενον Νόμον: Τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος δυνάμει τῆς παρούσης πράξεως θέτει ἑκουσίως τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην τῆς αὐτοῦ ἐλευθερίας, ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς πολιτικῆς αὐτοῦ ὑπάρξεως ὑπὸ τὴν μοναδικὴν ὑπεράσπισιν τῆς Μεγάλης Βρετανίας...». 

Ἡ πολιτικὴ αὐτὴ τῆς ὑποταγῆς, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ προδοσία τοῦ 1821, κρατᾶ δέσμιο τὸ Ἔθνος μας ἐδῶ καὶ 204 χρόνια! Ὅμως, τὸ Πνεῦμα αὐτὸ τοῦ 1821 παραμένει ζωντανό, ὅσο ὑπάρχουν ΖΩΝΤΑΝΟΙ ἀκόμη ΕΛΛΗΝΕΣ καὶ ἀποτελεῖ καὶ τὴν μοναδικὴ καὶ ὕστατη ἐλπίδα γιὰ νὰ ὑπάρξει κάποτε στὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου μιὰ ἀληθινὰ Ἐλεύθερη Πατρίδα! 

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ