Σκέψεις περὶ Φυλετισμοῦ!

 Ὁ φυλετισμὸς κατὰ μιὰ πρώτη ματιὰ εἶναι ἡ ἰδέα ὅτι μιὰ κοινωνία πρέπει νὰ μείνει προσηλωμένη μὲ σεβασμὸ σὲ ὁρισμένους δεσμοὺς αἵματος καὶ γονιδίων ποὺ καθορίζουν τὰ ἐξωτερικά, δηλαδὴ τὰ βιολογικὰ χαρακτηριστικά της. Ἡ σημασία του ὅμως δὲν περιορίζεται μόνο ὡς πρὸς τὰ ἐξωτερικὰ χαρακτηριστικὰ ἑνὸς λαοῦ, γιατί εἶναι σίγουρο ὅτι κατὰ τὴν ροὴ τῆς ἱστορίας, μὲ τὶς διάφορες μετακινήσεις, συγκρούσεις καὶ συμμαχίες τῶν φυλῶν, ἡ παραπάνω ἔννοια τοῦ φυλετισμοῦ ἔχει παραβιαστεῖ πολλὲς φορές. 

Αὐτὸ ὅμως δὲ μᾶς ἀνησυχεῖ, διότι ὁ φυλετισμὸς στὴ βαθύτερη τοῦ ἔννοια δὲν ἀντιπροσωπεύει ἕνα σύνολο ἀτόμων ποὺ φροντίζουν νὰ ἀποφεύγουν τὶς ἐπαφὲς μὲ ἄλλα ἄτομα, ἀλλὰ σημαίνει σεβασμὸ στὴν παράδοση, στὴν πολιτιστικὴ παράδοση καὶ στὴν ἱστορία τῆς φυλῆς. Τοῦτο εἶναι τὸ βασικότερο γιατί ἂν μιὰ φυλὴ εἶναι πνευματικὰ ἐξοπλισμένη καὶ γαλουχημένη μὲ τὰ ἰδεολογικὰ καὶ πολιτιστικὰ ἀγαθὰ τῶν προγόνων της, εἶναι σίγουρο ὅτι ἔχει ἀναπτυγμένο σὲ μεγάλο βαθμὸ τὸ φυλετικὸ συναίσθημα, μὲ συνέπεια δύσκολα νὰ δεχθεῖ νὰ προδώσει βιολογικὰ καὶ πνευματικὰ τὴν κληρονομιὰ τῆς φυλῆς. Εἶναι ἱστορικὰ ἀποδεδειγμένο ὅτι φυλὲς ποὺ ἐγκατέλειψαν τὸν πολιτισμό τους ἐξαφανίστηκαν σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα. 

Στὸ σημεῖο αὐτὸ ὅμως τίθεται τὸ ἐρώτημα ἂν ὁ φυλετισμὸς διαμορφώνει μιὰ κλειστὴ κοινωνία ποὺ ἀπεικονίζεται ἀπὸ μιὰ στεῖρα προγονοπληξία. Ἡ ἀπάντηση σὲ ὅσους διατυπώνουν αὐτὴν τὴν ἐρώτηση εἶναι σίγουρα ἀρνητικὴ γιατί ἕνας φυλετιστὴς δὲν εἶναι ποτὲ ἕνα ἄτομο ποὺ θὰ δεχθεῖ νὰ κλειστεῖ καὶ νὰ φυλακιστεῖ μέσα σὲ ὁρισμένα πνευματικὰ ὅρια καὶ νὰ πνιγεῖ στὴν ραθυμία καὶ στὴν καλοπέραση. Αὐτὸ εἶναι παρακμή, ὅπως παρακμὴ εἶναι καὶ ὁ καθόλου σεβασμὸς στοὺς προγόνους καὶ στὸν πολιτισμὸ τῆς φυλῆς. 

Ἕνας φυλετιστὴς εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλα ἀγωνιστὴς καὶ ἐπαναστάτης. Ὁ φυλετιστὴς δὲν φοβᾶται γιατί ἡ ψυχή του στηρίζεται πάνω σὲ αὐτὰ ποὺ τοῦ κληροδότησαν οἱ πρόγονοι του. Αὐτὸ ποὺ τοῦ δίνει τὴ δυνατότητα νὰ προχωρήσει ἀκόμα καὶ σὲ μιὰ ἀνανέωση τῆς κοινωνίας του, ἐκεῖ φυσικὰ ποὺ ἀπαιτεῖται, χωρὶς νὰ δίνει τὸ δικαίωμα στοὺς ἐχθρούς του νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν κίνηση αὐτὴ σὰν τὸ ἄνοιγμα τῆς κερκόπορτας τοῦ πολιτισμοῦ τῆς φυλῆς του. Ὁ φυλετιστὴς δὲν εἶναι στενὰ συντηρητικός, οὔτε προγονόπληκτος. Ἐπιζητὰ πάντοτε τὴν πρόοδο ἀλλὰ ποτὲ δὲν λησμονεῖ τὰ διδάγματα καὶ τὰ συμπεράσματα ποὺ στοιχειοθέτησαν οἱ προηγούμενοι του. 

Ἀγαπάει τὸ ὄμορφο καὶ τὸ τέλειο καὶ γιὰ αὐτὸ πάντοτε παλεύει γιὰ αὐτό. Ἐπιθυμεῖ τὸ ἄριστο καὶ τὴν ἀλήθεια καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο εἶναι ἀδύνατο νὰ χαρακτηριστεῖ «συντηρητικός». Ἕνας φυλετιστὴς δὲν κλαίει καὶ δὲν μοιρολατρεὶ σὲ καμία περίπτωση πάνω στοὺς τάφους τῶν προγόνων του προσμένοντας τὴ μοῖρα νὰ τὸν βοηθήσει, ἀλλὰ ἀντίθετα, παίρνει δύναμη γιὰ νὰ συνεχίσει αὐτό, ποὺ αὐτοὶ ἄφησαν ἀτελείωτο. 

Ὁ φυλετιστὴς εἶναι σὲ τελικὴ ἀνάλυση ἕνας ἐπαναστάτης, ποὺ ἔχει ἀναπτυγμένο σὲ ἔντονο βαθμὸ τὴν κοινωνικὴ συνείδηση, σὲ σημεῖο ποὺ νὰ τοποθετεῖ τὸ προσωπικό του συμφέρον σὲ δευτερεύουσα μοῖρα. Ἀγωνίζεται πάνω ἀπὸ ὅλα γιὰ τὸ συμφέρον τῆς φυλῆς του, διότι γνωρίζει ὅτι μέσα ἀπὸ τὴν πρόοδο τῆς θὰ εὐτυχήσει καὶ αὐτός. 

Ὁ φυλετιστὴς θεωρεῖ ὅλους τοὺς συμπατριῶτες του ἀδελφούς του γιατί ἡ ψυχή του κυριαρχεῖται ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῶν δεσμῶν αἵματος. Γιὰ αὐτὸν τὸ λόγο δὲν δέχεται νὰ ἐνεργήσει σὲ βάρος τῶν συμπατριωτῶν του, οὔτε νὰ ἐνταχθεῖ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ γνωστὰ κόμματα, τὰ ὁποῖα διχάζουν καὶ ἀποπροσανατολίζουν τὸν λαό. Ὁ φυλετιστὴς δὲν ἀποδέχεται αὐτὸ ποὺ σήμερα ὀνομάζουμε πολυκομματισμό, ἀλλὰ ἐπιδιώκει τὴν ἀνάδειξη στὴν ἐξουσία αὐτῶν ποὺ πραγματικὰ εἶναι ἄξιοι καὶ ἱκανοὶ νὰ λάβουν στὰ χέρια τους τὴν τύχη καὶ τὸ μέλλον τῆς φυλῆς. Ὁ πολυκομματισμὸς εἶναι ἀργὸς θάνατος γιὰ τὴν φυλή. 

Ὅλοι θὰ πρέπει νὰ κατανοήσουμε ὅτι ὁ φυλετισμὸς δὲν εἶναι πολιτικὴ ἰδεολογία ποὺ ἔχει ὡς σκοπὸ νὰ ἐξυπηρετήσει μονομερῶς τὰ συμφέροντα μιᾶς μόνο κοινωνικῆς τάξης, ἀλλὰ εἶναι μιὰ κοσμοθεωρία, ποὺ στηρίζεται στὸν σεβασμὸ τῶν φυσικῶν νόμων. Σὲ ἕνα φυλετικὸ καθεστὼς δὲν νοεῖται ἡ ὕπαρξη κοινωνικῶν ἀνισοτήτων καὶ διαχωρισμῶν. Ὅλα τὰ μέλη τῆς φυλῆς θὰ εἶναι ἴσα μεταξύ τους καὶ θὰ ἀπολαμβάνουν ὅμοια δικαιώματα. Ὁ φυλετιστὴς πιστεύει στὴν καθαρότητα τῆς φυλῆς του, διότι γνωρίζει πὼς μόνο σὲ μιὰ τέτοια κοινωνία θὰ ὑπάρχει ἀληθινὴ κοινωνικὴ πρόοδος καὶ ἄνθιση σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς της. 

Μόνο μέσα σὲ μιὰ καθαρὰ φυλετικὴ κοινωνία εἶναι δυνατὸ νὰ ὑπάρξει ἀληθινὴ ἀσφάλεια καὶ πλήρης ἐξασθένιση τῆς βίας. Ὁ φυλετιστὴς δὲν εἶναι «ρατσιστὴς» χολιγουντιανοῦ τύπου, ἁπλῶς ἀναγκάζεται νὰ γίνει «ρατσιστής», ὅταν βλέπει τὴν κοινωνία του νὰ πνίγεται στὸ βόθρο τοῦ διεθνισμοῦ. Ὁ φυλετιστὴς σέβεται τὸν συνάνθρωπο τοῦ ἄσχετα σὲ ποιά φυλὴ ἀνήκει, ἀρκεῖ ὁ τελευταῖος νὰ σέβεται καὶ αὐτὸν καὶ νὰ μὴν παραβιάζει τὰ ξένα φυλετικὰ ὅρια. 

Ὁ φυλετιστὴς θεωρεῖ ἐχθρό του τὸν διεθνιστὴ γιατί ἔχει μετατραπεῖ σὲ δραστήριο ὄργανο τῶν Σιωνιστῶν ποὺ πολεμοῦν τον φυλετισμό, σὲ ἕνα ἀσυναίσθητο καὶ ἀποπνευματοποιημένο πλάσμα, ποὺ ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά. 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

https://xrisiavgi.com/2025/04/02/12/167246/