Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΕΣ! ΕΙΜΑΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:

 1) Δέχομαι τὴν τρίτη μεγάλη ἰδεολογία τῆς Ἱστορίας, τὴν πιὸ ριζωμένη στὸ ἱστορικὸ παρελθὸν τοῦ Λαοῦ μου. Τὸ ἴδιο ἐνάντια στὸν κομμουνισμό-διεθνισμὸ ὅσο καὶ στὸν φιλελευθερισμό-οἰκουμενισμό. 

2) Δέχομαι τὴν ἀνάγκη ἑνὸς κράτους θεμελιωμένου καὶ οἰκοδομημένου μ’ αὐτὴν τὴν ἰδεολογία ποὺ θρέφει καὶ κατευθύνει συνεχῶς τὴν ἀτομικὴ καὶ συλλογικὴ ζωή. Ἑνὸς κράτους ποὺ ἐξυπηρετεῖ αὐτὲς τὶς ἀέναες ἐπαναστατικὲς ἀρχὲς τῆς Ἐθνικιστικῆς Κοσμοθεωρίας διαρκῶς, μὲ τελικὸ σκοπό την μορφοποίηση μιᾶς νέας κοινωνίας κι ἑνὸς νέου τύπου ἀνθρώπου. 

3) Δέχομαι τὶς ἠθικὲς ἐπιταγὲς ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν κοσμοθεωρία μου καὶ λειτουργοῦν γιὰ τὴν ριζικὴ ἀνανέωση τῶν ἀχρηστευμένων καὶ κίβδηλων κοινωνικῶν ἀξιῶν. Ἡ ἰδεολογία μου δὲν ἐπιζητεῖ νὰ διασώσει τίποτε ἀπὸ τὰ ἐγκατεστημένα οἰκονομικὰ καὶ κοινωνικὰ συμφέροντα ποὺ ὁδηγοῦν τὰ Ἔθνη, τοὺς Λαοὺς καὶ τὸν Πολιτισμὸ σὲ παρακμή. Ἔτσι εἶμαι ἐχθρὸς κάθε ἐξουσίας ποὺ διαιωνίζει αὐτὴ τὴ σήψη πού ‘χει γιὰ στήριγμά της τὴν πλουτοκρατία. Κάθε ἐξουσίας, εἴτε δικτατορία των στρατιωτικο-οἰκονομικῶν συμφερόντων εἶναι, εἴτε δικτατορία τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ. Γιατί εἶναι δύο ὄψεις τοῦ ἴδιου νομίσματος: τοῦ ἀντεθνικοῦ ἰσοπεδωτισμοῦ. 

4) Ἔχω ἀντιληφθεῖ πὼς ὁ Ἐθνικισμὸς εἶναι ἡ μόνη ἀπόλυτη καὶ πραγματικὴ ἐπανάσταση γιατί ἐπιδιώκει γέννηση νέων ἠθικῶν, πνευματικῶν, κοινωνικῶν καὶ ψυχικῶν ἀξιῶν. Οἱ δεξιὲς καὶ ἀριστερὲς λύσεις ποὺ δῆθεν πολεμοῦν ἡ μιὰ τὴν ἄλλη, εἶναι ἁπλᾶ θέατρο δύο συνεταίρων ποὺ διαιωνίζουν τὴν κυριαρχία τῶν διεθνιστικῶν καὶ κοσμοπολίτικων ἀντεθνικῶν καὶ ἀντιλαϊκῶν δυνάμεων. 

5) Πιστεύω πὼς τὸ μοναδικὸ κράτος ποὺ ἐξυπηρετεῖ μὲ ὀρθότητα τὸν ἱστορικό του ρόλο εἶναι τὸ Λαϊκὸ κράτος, ὅπου τὴν πολιτικὴ ἐξουσία ἔχει ὁ Λαός, χωρὶς κομματικοὺς προαγωγούς. Γιὰ τὸν Ἐθνικισμὸ ὁ Λαὸς εἶναι ὄχι μονάχα μιὰ ἀριθμητικὴ ἑνότητα ἀτόμων ἀλλὰ μιὰ ποιοτικὴ σύνθεση ἀνθρώπων μὲ τὴν ἴδια βιολογικὴ καὶ πνευματικὴ κληρονομιά, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν πηγὴ κάθε Δημιουργίας καὶ ἐκφράζει τὴν δύναμή του στὸ Λαϊκὸ κράτος. Τὸ μόνο κράτος ποὺ μπορεῖ νὰ ἐκφράσει τὸν Λαὸ σὰν ὀργανικὸ καὶ πνευματικὸ ζωντανὸ σύνολο. 

6) Τὰ ψευδεπίγραφα τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν πολιτικῶν ἀποτελοῦν κατευθυνόμενη πλάνη, γιατί δημοκρατία σημαίνει κράτος τοῦ δήμου δηλαδὴ τοῦ Λαοῦ ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἀνθρώπους κοινῆς καταγωγῆς (ὁρισμὸς τοῦ Πολίτη στὴν Κλασσικὴ Ἀθήνα). Καὶ τὸ Λαϊκὸ κράτος τοῦ Ἐθνικισμοῦ εἶναι ἡ μόνη ἄμεση δημοκρατία. Ἡ Πολιτεία ὅπου ὁ Λαὸς εἶναι ἡ μόνη πραγματικότητα ποὺ δὲν χρειάζεται ἐξουσία ἀλλὰ ἡγεσία. Ὁ Λαὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς ἄρχοντας, ἡγεμονεύει τὸν ἑαυτό του μέσα ἀπ’ τὸν Ἡγέτη του. Γι’ αὐτὸ τὸ Λαϊκὸ κράτος μπορεῖ νὰ πραγματώνει τὴν μοναδικὴ δυνατὴ ἰσότητα, (ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὴν Σκέψη καὶ δὲν εἶναι Φυσική, ἀλλὰ ἀνθρώπινο πολιτιστικό – πολιτικὸ δημιούργημα), τὴν ἰσότητα εὐκαιριῶν. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν παροδικὴ καὶ ἐξαγοράσιμη πλειοψηφία τῆς κοινοβουλευτικῆς διαχείρισης, ἡ γενικὴ θέληση τοῦ λαοῦ εἶναι ὁ ὕπατος νόμος, ἡ ὑποταγὴ στὸν ὁποῖο ἐπιφέρει τὴν ἄμεσο δικαιοσύνη ἀπὸ τὸ σύνολο πρὸς κάθε μονάδα. 

7) Συνειδητοποιῶ πὼς στὸ Λαϊκὸ κράτος τῆς Ἐθνικιστικῆς Ἰδεολογίας ὑφίσταται ἡ ἀπόλυτη ἰσονομία καὶ ἡ πολιτικὰ ἱεραρχημένη κοινωνικὴ ἰσότητα. Στὸ Λαϊκὸ κράτος δὲν ὑπάρχει κοινωνικὴ διαστρωμάτωση μὲ βάση τὶς εἰσοδηματικές -οἰκονομικὲς τάξεις. Οἱ λαϊκὲς τάξεις εἶναι συνεργαζόμενες ὀργανικά, ὁμάδες ἀνθρώπων μὲ ἄλλες παραγωγικὲς εἰδικὲς ἱκανότητες καὶ δεξιότητες ἡ κάθε μιά. Ἀκριβῶς ὅπως σ’ ἕνα ζωντανὸ ὀργανισμό. Τὰ διαφορετικὰ συστήματα συνεισφέρουν ἁρμονικὰ καὶ σὲ πλήρη συνεργασία γιὰ τὴν ἐπιβίωσή τους. Κανόνας τοῦ Λαϊκοῦ κράτους, γιὰ τὶς σχέσεις τῶν Λαϊκῶν – ὀργανικῶν τάξεων εἶναι ἡ Ἀλληλεγγύη. Οἱ ἐλάχιστοι ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν διαρρήξει ὁριστικὰ τὴν ὀργανικὴ σχέση τῶν καταβολῶν τους μὲ τὸν Λαὸ εἶναι τὰ μέλη τῆς "πλουτοκρατικῆς ὀλιγαρχίας" μὲ τὸν κοσμοπολιτισμό τους, καὶ τὰ μέλη τῶν καθοδηγητικῶν ὁμάδων τῆς "μπολσεβίκικης κομματο-συνδικαλιστικῆς ὀλιγαρχίας" μὲ τὸν διεθνισμό τους. Οἱ Ὀλιγαρχίες τοῦ χρήματος καὶ τῆς κομματικῆς τυραννίας εἶναι τὸ ἴδιο. Ἐχθροὶ τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ. 

8) Εἶμαι ἐχθρὸς τῆς μεγάλης καὶ ἐκμεταλλευτικὴς ἰδιοκτησίας, εἴτε ντόπιας εἴτε διεθνιστικῆς, ὅσο καὶ ὑπέρμαχος τῆς οἰκογενειακῆς μικροϊδιοκτησίας τοῦ κλήρου ἢ τεμένους τῶν προγόνων μας. Τὸ χρῆμα εἶναι ἀναγκαῖο μέσο καὶ ὄχι ρυθμιστικὸς παράγοντας τῆς ζωῆς ἢ αὐτοσκοπός. Ἀπώτατος στόχος τοῦ Λαϊκοῦ κράτους εἶναι ἡ κλιμακωτὴ ἐξάλειψη τῆς ψευτοαντικειμενικῆς ἀξίας τοῦ χρήματος καὶ ἡ ἐλεγχόμενη χρήση του σὰν ἀνταλλακτικοῦ μέσου. Τὸ κράτος πρέπει νὰ ἐλέγχει τὴν ἀτομικὴ ἰδιοκτησία ὥστε αὐτὴ νὰ μὴν γίνεται ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ Λαοῦ ἢ νὰ μπορεῖ νὰ τὸν χειραγωγήσει. Ἡ οἰκονομία νὰ σχεδιάζεται ὥστε νὰ ἐξυπηρετεῖ τὴν Ἐθνικὴ πολιτικὴ καὶ νὰ ἐξασφαλίζει τὸ μέγιστο ποσοστὸ αὐτάρκειας μὲ ἀπεξάρτηση ἀπὸ τὶς διεθνεῖς ἀγορὲς καὶ ἔλεγχο κάθε πολυεθνικῆς. 

9) Πιστεύω ὅτι τὸ κράτος, τὸ Λαϊκὸ κράτος εἶναι ἡ πολιτικὴ ὀργάνωση τοῦ Ἔθνους καὶ πὼς τὸ Ἔθνος ὑπάρχει ἀφ’ ἑαυτοῦ χωρὶς ν’ ἀποτελεῖ ἐφεύρεση. Εἶναι αὐτόματο πνευματικὸ γεγονὸς ποὺ ξεπηδᾶ ἀπὸ τὴν ὕπαρξη τοῦ Λαοῦ, εἶναι μία ἀντικειμενικὴ πραγματικότητα ποὺ ἑδράζεται στὴν ὕπαρξη τοῦ Λαοῦ. Ἄσχετα ἂν συνειδητοποιοῦν σὲ ἔκταση καὶ βάθος τὴν ὕπαρξή του τὰ μέλη τοῦ Λαοῦ, τὸ Ἔθνος εἶναι τὸ ὕψιστο πνευματικὸ γεγονός. Ὁ Λαὸς γεννιέται μέσα ἀπὸ τὰ φῦλα, τοὺς τύπους μιᾶς Φυλῆς καὶ ἡ ὕπαρξή του γεννᾶ τὸ Ἔθνος ὡς ἀνώτερη πνευματική της ἐκδήλωση (ἠθική, πολιτιστική, θρησκευτική).Το Ἔθνος προερχόμενο ἀπὸ τὸν Λαό – Γένος, χρειάζεται γιὰ νὰ ἐνδυναμώνεται καὶ νὰ ἀναπτύσσεται κράτος. Μπορεῖ νὰ ὑπάρξει χωρὶς κράτος ἀλλὰ φθίνει διαρκῶς (Βλ. Ἐθνεγερσία τῶν Ἑλλήνων μετὰ ἀπὸ 4 αἰῶνες ὑποτέλειας καὶ κρατικῆς ἀνυπαρξίας). Ἔτσι κατανοῶ πὼς ὁ διεθνισμὸς τοῦ κομμουνισμοῦ καὶ ὁ κοσμοπολιτισμὸς τοῦ φιλελευθερισμοῦ ὑπονομεύουν τὸ Ἔθνος ὄντας ἀντεθνισμοὶ (ἐργατικὸς καὶ ταξικός). 

10) Πιστεύω πὼς σημασία ἔχει ἡ κοινωνία, τὸ σύνολο, ἡ κοινότητα τοῦ Λαοῦ κι ὄχι τὸ ἄτομο. Τὸ ἄτομο γίνεται πρόσωπο κι’ ἀποκτᾶ μορφή, διαμορφώνει "Ἐγὼ" μέσα στὸ "Ἐμεῖς" τοῦ συνόλου. Τὰ ἄτομα δὲν ἔχουν ἱστορικὴ σημασία σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν συμπυκνώσεις χωροχρονικὲς ἰδιαίτερων ποιοτήτων τοῦ Λαοῦ καὶ τοῦ Ἔθνους. Πρόσωπο μπορεῖ νὰ εἶναι μόνο ἕνα ἄτομο ποὺ ὁλοκληρώνεται ἀπὸ τὴν κοινωνικοποίησή του, μέσα ἀπὸ τὴν ἱκανότητα, ὡς ἁρμονικὴ σύνθεση τῶν κοινωνικῶν καὶ ἀτομικῶν ἀξιῶν. Αὐτὸς ὁ ἀνώτερος τύπος ἀνθρώπου εἶναι τὸ νέο εἶδος ἀνθρώπου ποὺ ἐπιδιώκει νὰ πραγματώσει ὁ Ἐθνικισμός. 

11) Τιμῶ καὶ σέβομαι τὴν παράδοση γιατί εἶναι τὸ σύνολο τῶν πτυχῶν τοῦ ὡραίου καὶ τοῦ ἀγαθοῦ ποὺ παρουσιάστηκαν κι ἀποκαλύφθηκαν στὴν ἱστορικὴ διαδρομή. Παράλληλα στηριγμένος στὴν παράδοση ἀναζητῶ τὴν νέα δημιουργία, τὴν συνέχεια, τὴν ἀδιάκοπη ἐξέλιξη. 

12) Τὸ Λαϊκὸ κράτος τοῦ Ἐθνικισμοῦ ἀποδίδει τὴν κοινωνικὴ ἰσότητα τῶν εὐκαιριῶν ποὺ εἶναι στηριγμένη στὴν ἀξιοκρατία καὶ δὲν παραγνωρίζει τὸν νόμο τῆς ποικιλότητας καὶ τῆς διαφορᾶς στὴ Φύση. Σεβόμενοι τὴν πνευματική, ἐθνικὴ καὶ φυλετικὴ ἀνισότητα τῶν ἀνθρώπων μποροῦμε νὰ οἰκοδομήσουμε κοινωνία δικαίου καὶ ἰσονομίας. Αὐτὴ ἡ ἰσονομία εἶναι ἡ ἀπόδειξη τῆς ἠθικῆς ὑπέρβασης τοῦ Ἐθνικισμοῦ καὶ δείχνει πὼς δὲν ὑφίσταται νομικὴ διαφοροποίηση γιὰ νὰ προφυλάξει θεσμικὰ τὶς φυσικὰ ὑπάρχουσες ἀνισότητες ἀφοῦ αὐτὲς ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστο στοιχεῖο τῆς Φύσης καὶ τῆς Ζωῆς. Ἀντίθετα τὸ Λαϊκό – Ἐθνικὸ κράτος δικαίου δίνει τὰ ἴδια περιθώρια ἀνάδειξης καὶ ἐπισφράγισης τοῦ διαφορετικοῦ στοιχείου τῆς κάθε ὕπαρξης. Ἔτσι πολεμῶ ὡς ἐθνικιστὴς κάθε ἰσοπεδωτισμὸ (Ἐθνῶν, Φυλῶν, Ἀνθρώπων), ὅσο καὶ κάθε κάλπικης τεχνητῆς ἀνισότητας καὶ ὀλιγαρχίας (χρήματος, κόμματος, διαστροφῆς). 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

https://xrisiavgi.com/2021/10/02/12/150204/