Τὰ πέτρινα χρόνια δὲν εἶναι γιὰ ὅλους!

 Ἴσως πολλοὶ νὰ πιστεύουν ὅτι γιὰ τοὺς συνειδητοποιημένους Ἐθνικιστές, γιὰ ὅσους δηλαδὴ προσπαθοῦν νὰ βιώσουν τὴν κοσμοθεωρία μας, ὅτι ὅλα μοιάζουν χαμένα ἢ μάταια. Καὶ πράγματι εἶναι γιὰ ὅσους αὐτὸ πιστεύουν. 

Ἡ πολιτικὴ ἔκφραση τοῦ Ἐθνικισμοῦ τέθηκε ξανὰ στὸ περιθώριο, ἐκεῖ ποὺ ἦταν γιὰ ὁλόκληρες δεκαετίες μέχρι ποὺ ἀνέτειλε ἡ Χρυσῆ Αὐγή, ἡ ὁποία ὅμως δὲν ἦταν ἕνα δημιούργημα τοῦ 2010 καὶ τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ὅπως ἰσχυρίζονται συχνὰ κάποιοι. 

Τὸ πῶς βρέθηκε στὸ περιθώριο ξανὰ ἡ πολιτικὴ ἔκφραση τῶν Ἐθνικιστῶν εἶναι γνωστό. Ἐκεῖνο ποὺ ἐλάχιστοι γνωρίζουν, εἶναι τὶς θυσίες καὶ τοὺς ἀγῶνες ποὺ χρειάστηκε νὰ δώσει τὸ Ἐθνικιστικὸ Κίνημα, τὸ ὁποῖο καὶ δὲν ἡττήθηκε μὲ πολιτικὰ μέσα, ἀλλὰ μόνον ἔπειτα ἀπὸ σκοτεινὲς σκευωρίες καὶ προδοσίες. 

Ὑπῆρξε προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ Ν.Γ. Μιχαλολιάκου ἡ μή-συνδιαλλαγὴ μὲ τὸ ἀνήθικο σύστημα ἐξουσίας. Αὐτὸ στὶς ἡμέρες μᾶς – ἐκτὸς ἀπό... ἀσυγχώρητο ἁμάρτημα – θεωρεῖται καὶ πολιτικὸ ἔγκλημα, γιατί ἔτσι βλέπουν κάποιοι τὴν πολιτική, ὡς ἕνα ἀτελείωτο πᾶρε-δῶσε. Ἔτσι βλέπουν τὴν πολιτικὴ καὶ πολλοὶ «νεοπατριῶτες», «νεοεθνικιστὲς» ποὺ δὲν ἔζησαν ποτὲ τὰ «πέτρινα χρόνια» τοῦ Ἐθνικιστικοῦ Κινήματος, γιατί ἁπλᾶ πρὶν τὸ 2012 ἦταν σὲ ἄλλους πολιτικοὺς χώρους καὶ οὐδεμία σχέση εἶχαν μὲ τὴν Ἰδεολογία μας. 

Τὰ «πέτρινα χρόνια» ὅμως, σκληρὰ μὰ καὶ ὄμορφα, δὲν εἶναι γιὰ ὅλους. 

Στὰ εὔκολα μποροῦν ὅλοι νὰ εἶναι δίπλα σου. Στὰ δύσκολα μένουν αὐτοὶ ποὺ μποροῦν καὶ θέλουν. Ἐκεῖνοι οἱ «ἀκριβογιοὶ τῆς πίστης» ποὺ τοὺς πληγώνουν μονάχα τὰ «πέτρινα χρόνια» τῆς πατρίδας καὶ δὲν τοὺς λυγίζει τὸ «περιθώριο». 

Τὰ «πέτρινα χρόνια» θέλουν Ψυχή, θέλουν νὰ γίνεις βράχος γιὰ νὰ τὰ ἀντέξεις. Βράχος σκληρὸς καὶ ἀμετακίνητος καὶ ὄχι φτερὸ στὸν ἄνεμο. Τὰ «πέτρινα χρόνια» δὲν εἶναι γιὰ ὅλους. Εἶναι γιὰ γκρεμιστὲς καὶ χτίστες, εἶναι γιὰ Ἐμᾶς τους Χρυσαυγίτες... 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

https://xrisiavgi.com/2021/01/06/11/145122/