21 Νοεμβρίου 1940: Ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Κορυτσὰς ἀπὸ τὸν Στρατηγὸ Τσολάκογλου !

 Ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς εἰσέρχεται στὴν Κορυτσά, ἀπελευθερώνοντας την καθὼς καὶ τὸ Λεσκοβίκι καὶ τοὺς ὀρεινοὺς ὄγκους Μοράβα καὶ Ἰβάν. 

Ἡ ἑλληνικὴ ἀντεπίθεση ξεκίνησε στὶς 16 Νοεμβρίου 1940, μόλις δύο ἑβδομάδες μετὰ τὴν ἰταλικὴ εἰσβολὴ καὶ τὸν ἐπιτυχημένο ἐπιβραδυντικὸ ἀγῶνα τῶν ἑλληνικῶν δυνάμεων στὴ μάχη τῆς Πίνδου. 

Ἡ ἑλληνικὴ ἐπίθεση ἀναλήφθηκε μέσα στὸν ἰδιαίτερα σκληρὸ χειμῶνα στὰ ὀρεινὰ τῆς Πίνδου, μὲ αἰχμὴ τὸ ΙΙΙ Σῶμα Στρατοῦ (διοικητὴς ὑποστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου) κατὰ τοῦ ἄξονα Μόραβα-ὑψώματος Ἰβάν. 

Ἡ "ἐλαφρὰ" ὀργάνωση τῶν ἑλληνικῶν σχηματισμῶν, ποὺ δὲν περιλάμβαναν πολλὰ μηχανοκίνητα μέσα, βαρὺ πυροβολικὸ καὶ ὄγκο ὑλικῶν ἐπιμελητείας, κατάφερε νὰ μεταφέρει τὸν πόλεμο δυναμικὰ στὶς ὀρεινὲς περιοχὲς τῆς Ἀλβανίας ἀκολουθῶντας τὴν ὑποχώρηση τῶν ἰταλικῶν δυνάμεων. Μετὰ τὴν ἐπιτυχημένη διείσδυση τῶν τριῶν ἑλληνικῶν μεραρχιῶν (IX, X καὶ τῆς πρόσφατα ἀναδιοργανωμένης XV ποὺ προέλθε ἀπὸ ἐνίσχυση τῆς 4ης Ταξιαρχίας) στοὺς τομεῖς Τσαγκόνι καὶ Μοράβα, ἡ προέλαση συνεχίστηκε μέχρι τὴν περιοχή της Κορυτσάς, ὅπου τμῆμα τῆς 9ης ἰταλικῆς Στρατιᾶς (XXVI ΣΣ, Μεραρχίες ‘Parma’, ‘Piemonte’,’Venezia’) εἶχε ὀργανωθεῖ ἀμυντικά. Ἡ ἑλληνικὴ διάταξη, μὲ νέες ἐνισχύσεις καθ΄οδόν (XI καὶ XIII ΜΠ) ἀναδιοργανώθηκε, μὲ τὶς X καὶ ΧΙ Μεραρχίες νὰ σχηματίζουν τὴν ὁμάδα μεραρχιῶν ‘Κ’ ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ ὑποστρατήγου Γεωργίου Κοσμᾶ καὶ τὴ γενικὴ διεύθυνση τοῦ ἐπιτελείου τοῦ Συγκροτήματος Στρατιᾶς Δυτικῆς Μακεδονίας. Ἡ μεγάλη πίεση ποὺ ἄσκησαν ἐπὶ διήμερο τελικὰ ἔσπασε τὴν ἰταλικὴ ἄμυνα. 

Τὰ ἰταλικὰ τμήματα ὑποχώρησαν μὲ τὰ ἑλληνικὰ νὰ περιορίζονται στὴν κατοχὴ καὶ ἐξασφάλιση τῆς πόλης. Ἡ ἀπουσία μηχανοκίνητων μέσων καὶ ἡ κούραση τῶν ἀνδρῶν τῶν ἑλληνικῶν τμημάτων ἔκαναν κάθε σκέψη γιὰ ἄμεση καταδίωξη ἀδύνατη.! 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ