ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ!

 Εἶναι γνωστὰ τὰ δεινὰ ποὺ συνεπάγονται γιὰ τὴν Πατρίδα μας οἱ λαθρομετανάστες. Ἀφ’ ἑνός, κινδυνεύει ἄμεσα ἀπὸ διάβρωση ὁ κοινωνικὸς ἱστὸς τοῦ λαοῦ μας, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, κινδυνεύει μακροπρόθεσμα ἡ ἴδια ἡ φυλετικὴ ὁμοιογένειά του καὶ ὁ ἐθνολογικός του χαρακτῆρας. Ἔτσι, οἱ ἄμεσες οἰκονομικὲς συνέπειες τῆς λαθρομετανάστευσης εἶναι τὸ «μικρότερο» κακό, ποὺ ὅμως δημιουργεῖ ἄμεσα τεράστιο πρόβλημα γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ὑπόστασή μας, ἰδιαίτερα ὑπὸ τὴν παροῦσα οἰκονομικὴ συγκυρία. 

Εἶναι κανόνας τῆς μακροοικονομικῆς ὅτι σὲ ἕνα ἐλεύθερο παγκόσμιο ἐμπόριο σὰν αὐτὸ ποὺ ζοῦμε σήμερα, ὡς ἀπότοκο τῆς παγκοσμιοποίησης, τὰ ἐμπορεύματα κινοῦνται ἀπὸ τὶς χῶρες συγκριτικοῦ πλεονεκτήματος πρὸς τὶς χῶρες συγκριτικοῦ μειονεκτήματος, ἢ μὲ ἄλλα λόγια ἀπὸ τὶς χῶρες χαμηλοῦ κόστους πρὸς τὶς χῶρες ὑψηλοῦ κόστους. Ὁ καπιταλισμὸς βέβαια δὲν κάνει διάκριση ὅσον ἀφορᾶ τὸ εἶδος τῶν ἐμπορευμάτων, ἀρκεῖ νὰ προκύπτει κέρδος. Τὸ σύστημα αὐτό, θεωρεῖ χωρὶς ντροπὴ καὶ τοὺς ἀνθρώπους σὰν ἐμπορεύματα χρήσιμα στοὺς κεφαλαιοκράτες, διότι οἱ τελευταῖοι, πληρώνοντας ἕνα μεροκάματο ἢ ἕναν μισθό, μποροῦν νὰ τοὺς χρησιμοποιοῦν ἐπικερδῶς. Ἔτσι ὁ κεφαλαιοκράτης εἶναι ὁ ἀγοραστὴς ἐν προκειμένῳ καὶ ὁ ἐργάτης εἶναι τὸ ἐμπόρευμα. Τὸ δὲ μεροκάματο ἢ ὁ μισθὸς εἶναι ἡ «τιμὴ» τοῦ ἐμπορεύματος – τῆς ἐργατικῆς δύναμης. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ κανόνας τῆς μακροοικονομικῆς ἐπεκτεινόμενος στὸν ἐργάτη–εμπόρευμα, σημαίνει ὅτι ἡ ἐργατικὴ δύναμη ρέει ἀπὸ τὶς χῶρες χαμηλοῦ κόστους ἐργασίας («ἐξαγωγὲς ἐργατῶν») πρὸς τὶς χῶρες ὑψηλοῦ κόστους ἐργασίας («εἰσαγωγὲς ἐργατῶν»), λ.χ. ἀπὸ τὶς τριτοκοσμικὲς χῶρες τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς πρὸς τὴν Εὐρώπη, καὶ εἰδικὰ πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Πρόκειται «ἁπλῶς» γιὰ ἕνα ἐμπόριο ἐργατῶν μεταξὺ τῶν κρατῶν μὲ «εἰσαγωγὲς» καὶ «ἐξαγωγές», δηλαδή, ἕνα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο! 

Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι ὁ κεφαλαιοκράτης τῆς Δύσεως ἀγοράζει τώρα φθηνότερα τὴν ἐργατικὴ δύναμη τῶν λαθρομεταναστῶν στὸν τόπο μετανάστευσης (ἀντὶ νὰ πηγαίνει στὸν τόπο τους γιὰ νὰ στήσει ἐκεῖ τὰ ἐργοστάσιά του), μὲ συνέπεια νὰ τοὺς προτιμᾶ καὶ νὰ μένει χωρὶς δουλειὰ ὁ ντόπιος ἐργάτης, μέχρι καὶ ἐκεῖνος νὰ περιορίσει τὶς ἀπαιτήσεις του καὶ νὰ ἀποφασίσει καὶ αὐτός, γιὰ νὰ βρεῖ δουλειά, νὰ ἐργαστεῖ μὲ μεροκάματο ἢ μισθὸ πείνας. Πρόκειται γιὰ μιὰ μισθολογικὴ ἐξίσωση πρὸς τὰ κάτω, κάτι ποὺ εἶναι ἀνήθικο νὰ γίνεται σὲ ἀνθρώπους. Αὐτὸ λέγεται «ἀπελευθέρωση τῆς ἀγορᾶς ἐργασίας»! Καὶ ἐπειδὴ ἡ νομοθεσία προβλέπει κατώτατα ὅρια μισθῶν γιὰ τοὺς ντόπιους ἐργάτες ἐν εἴδει «προστατευτισμοῦ», θὰ πρέπει ἡ νομοθεσία αὐτὴ ἢ νὰ καταργηθεῖ, ἢ τοὐλάχιστον νὰ ἀναθεωρηθεῖ πρὸς τὰ κάτω. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον οἱ φιλελεύθεροι ἀνέκαθεν ἀσκοῦν πίεση γιὰ νὰ ἐφαρμοστεῖ ἡ μείωση τῶν κατώτερων μισθῶν. 

Ποιό συμφέρον κρύβεται πίσω ἀπὸ αὐτὴ τὴν πίεση; Αὐτὸ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸ συμφέρον τῆς εὐρωπαϊκῆς καὶ τῆς ἀμερικάνικης κεφαλαιοκρατίας. Αὐτὴ ἡ κεφαλαιοκρατία καραδοκεῖ πότε νὰ πέσουν οἱ μισθοὶ στὴν Ἑλλάδα ἀκόμα περισσότερο, γιὰ νὰ ἔλθει ἐδῶ μεταξὺ ἄλλων καὶ νὰ στήσει τὰ ἐργοστάσιά της. Οἱ «ἐπενδύσεις» αὐτές, μὲ τὶς ὁποῖες ἡ ἐγχώρια πολιτικὴ ἐλὶτ νομίζει ὅτι θὰ «ἀνορθώσει» τὴν οἰκονομία, εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ καὶ οἱ μόνες οὐσιώδεις βασικὲς ἐπενδύσεις μποροῦν καὶ πρέπει νὰ γίνουν ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους ὡς ἕνα κυρίαρχο ἐθνικὸ καὶ σοσιαλιστικὸ κράτος, ἀφοῦ διώξουμε πρῶτα τοὺς λαθρομετανάστες ἀσφαλῶς, καὶ προχωρήσουμε σὲ ἐκτεταμένα μέτρα ὅπως ἐθνικοποιήσεις, ἐπιστροφὴ σὲ ἐθνικὸ νόμισμα κ.α. Ὁ καπιταλισμὸς εἶναι ἄρρωστος ὡς σύστημα, ἔμπλεος ἀντιφάσεων, καὶ «στρώνει τὸν δρόμο» γιὰ τὴν ἀντικατάσταση τῶν – φτωχοποιημένων – Ἑλλήνων ἀπὸ ἀλλόφυλους τριτοκοσμικούς. 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

https://xrisiavgi.com/2025/11/27/08/168399/