Ἀλληλέγγυον: Ἡ κοινωνικὴ πολιτικὴ τῶν Μακεδόνων Αὐτοκρατόρων τοῦ Βυζαντίου!

 Νόμοι καὶ ἀγῶνας κατὰ τῶν δυνατῶν 

Ὁ ἀγῶνας τοῦ κράτους κατὰ τῶν μεγάλων γαιοκτημόνων (δυνατοὶ) εἶναι χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς κοινωνικῆς ἱστορίας τοῦ Βυζαντίου στὰ χρόνια τῶν Μακεδόνων. Οἱ δυνατοὶ ἐπεδίωκαν νὰ ἰδιοποιηθοῦν τὴν γῆ τῶν φτωχῶν, νὰ ἀποσπάσουν προνόμια καὶ νὰ κατακτήσουν τὴν πολιτικὴ ἐξουσία, μιὰ κατάσταση ἡ ὁποία δὲν ἔχει ἀλλάξει ἕως καὶ τὶς ἡμέρες μας. 

Τὸ Βυζαντινὸ Κράτος δὲν μποροῦσε νὰ ἀνεχθεῖ αὐτὲς τὶς ἐπιδιώξεις. Οἱ ἐλεύθεροι ἀγρότες ὑπηρετοῦσαν στοὺς στρατοὺς τῶν θεμάτων, ἐνῷ οἱ φόροι τοὺς ὁποίους πλήρωναν ἀποτελοῦσαν τὴν κύρια πηγὴ τῶν κρατικῶν ἐσόδων. 

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ ἄμυνα καὶ ἡ οἰκονομία τοῦ Βυζαντίου ἦταν ἀδιανόητο νὰ στηριχθεῖ ἐπαρκῶς χωρὶς τὴν μικρὴ καὶ μεσαία ἀγροτικὴ ἰδιοκτησία. Γιὰ αὐτὸ ἐπὶ ὀγδόντα ὁλόκληρα χρόνια (922–1002) οἱ αὐτοκράτορες προσπάθησαν μὲ τὶς Νεαρές τους νὰ προστατεύσουν τὴν ἀγροτικὴ κοινότητα καὶ τοὺς ἐλεύθερους καλλιεργητὲς ἀπὸ τὶς καταχρήσεις τῶν δυνατῶν. 

Μὲ τοὺς νόμους αὐτοὺς οἱ Μακεδόνες αὐτοκράτορες ἐπέβαλαν ἢ ἐπέτυχαν τὰ ἑξῆς: 

Νὰ προτιμῶνται ὡς ἀγοραστὲς οἱ γείτονες καὶ οἱ συγγενεῖς, ὅταν πουλιόταν ἕνα κομμάτι κοινοτικῆς γῆς. 

Νὰ ἀποδίδονται τὰ χωράφια τὰ ὁποῖα εἶχαν σφετεριστεῖ οἱ δυνατοὶ στοὺς προηγούμενους φτωχοὺς ἰδιοκτῆτες τους δίχως ἀποζημίωση. 

Νὰ ἀπαγορεύεται ἡ πώληση καὶ ἡ ἀγορὰ στρατιωτικῶν κτημάτων. Ὅποιος διέθετε τέτοια κτήματα ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ στρατεύεται. 

Νὰ περιοριστεῖ ἡ αὔξηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. 

Νὰ πληρώνουν οἱ δυνατοὶ τοὺς φόρους τῶν φτωχῶν τοῦ χωριοῦ, μιὰ ὑποχρέωση ποὺ βάραινε παλιότερα τὴν κοινότητα συλλογικὰ (τὸ περιώνυμο «Ἀλληλέγγυον»). 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

https://xrisiavgi.com/2025/11/22/08/168369/