Τὰ πρόσωπα ποὺ εἰκονίζονται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι αὐτὰ ποὺ ἀναφέρονται στὸν παρακάτω δογματικὸ Ὅρο τῆς Ἁγίας Ζ΄Οικουμενικής Συνόδου!

 «Oρίζομεν σὺν ἀκριβεία πάση καὶ ἐμμελεία παραπλησίως τῷ τύπῳ τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ ἀνατίθεσθαι τὰς σεπτὰς καὶ ἁγίας εἰκόνας, τὰς ἐκ χρωμάτων καὶ ψηφῖδας καὶ ἑτέρας ὕλης ἐπιτηδείως ἐχούσης, ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίαις, ἐν ἱεροῖς σκεύεσι καὶ ἐσθῆσι, τοίχοις τε καὶ σανίσιν, οἴκοις τε καὶ ὁδοῖς τῆς τε τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰκόνος, καὶ τῆς ἀχράντου Δεσποίνης ἡμῶν τῆς ἁγίας Θεοτόκου, τιμίων τε ἀγγέλων καὶ πάντων ἁγίων καὶ ὁσίων ἀνδρῶν.... ΄ Πρακτικὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Τόμος Γ΄, σέλ.374/874 

Ἐπίσης στὰ Πρακτικὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων γίνεται σαφῆ ἀναφορὰ καὶ στὸ γιατί δὲν εἰκονίζουμε τὸν Πατέρα, καὶ αὐτὸ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν μὴ ἐναθρώπισή του. 

Σημειωτέον, τὸ συγκεκριμένο ἀπόσπασμα παραχαράσσεται καὶ διαστρεβλώνεται ἀπὸ τὸν αἱρετικὸ δάκτυλο στὴν ὑποσημείωση τοῦ Πηδαλίου. 

Διαβάζουμε σὲ αὐτό ,τὰ ἑξῆς : 

«Διὰ τί τὸν πατέρα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ οὐχ ἱστοροῦμεν καὶ ζωγραφοῦμεν;» Γιὰ νὰ δώσουν ἀμέσως τὴν ἀπάντηση: «Ἐπειδὴ οὐκ οἴδαμεν τὶς ἐστὶν καὶ Θεοῦ φύσιν ἀδύνατον ἱστορῆσαι καὶ ζωγραφῆσαι, ΚΑΙ ΕΙ ΕΘΕΑΣΑΜΕΘΑ ΚΑΙ ΕΓΝΩΡΙΖΑΜΕΝ ΚΑΘΩΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ, ΚΑΚΕΙΝΟΝ ΑΝ ΕΙΧΟΜΕΝ ΙΣΤΟΡΗΣΑΙ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΗΣΑΙ ΄΄ 

Ἄλλη μιὰ φορά :΄΄καὶ εἰ ἐθεασάμεθα καὶ ἐγνωρίζαμεν καθὼς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, κακεῖνον ἂν εἴχομεν ἱστορῆσαι καὶ ζωγραφῆσαι» Πρακτικὰ Συνόδων.Τόμος Γ΄σε. 211. 

Υ.Γ.Λαμβάνοντας ὑπόψιν τὸ μὴ ἀλάθητο τῶν Ἁγίων [ἀλάθητο ὑπάρχει μόνον ἐν Οἰκουμενικῇ Συνόδῳ],δεν χρειάζεται κἂν νὰ ἀναφερθοῦμε στὰ φαιδρὰ τῶν αἰρετικοσχσματικῶν ,ὅτι τὴν εἶχε ὁ τάδε ἡ ὁ δεῖνα Ἅγιος ,καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ἀνοίας ρητά.